Etappe 7 Sleen-Schoonloo 23 km

Dag 7 Sleen -Schoonloo 23 km

Op de brink vervolgen we onze etappe. De boerderijen die om de brink gedrapeerd zijn, geven dit dorp een typisch Drents karakter. Bij de Hervorme kerk zien we de koster de mat uitkloppen, en hij gaat de kerk weer binnen. Nieuwsgierig als we zijn voelen we aan de deur, en deze is open.
 Zacht lopen we naar binnen en er heerst een serene stilte, de koster praat gedemt met zijn echtgenote. Normaal is de kerk dicht, maar we hebben straks een begrafenis, zegt de koster.
 We besluiten de kerk te verlaten, en zien bij het vertrek de kist die naar binnen wordt gedragen. Zonder dit tegen elkaar uit te spreken, beseffen we dat het niet gewoon is dat wij hier lopen. Het leven is een kostbaar geschenk. Wat is het doel op ons levenspad ? We wandelen zwijgend het dorp uit, over de akkers, richting de bosrand. Voorlopig alleen maar bos. De warme herfstkleuren, van vlammend rood, tot oranje geel omringen ons als een warme deken. Geknisper onder onze voeten, er is al aardig wat gevallen blad. Weldra komen we bij de Galgenberg, een gebruik om in de middeleeuwen de ter dood veroordeelden hier op te hangen. Vooral langs de openbare wegen diende dit als afschrikkend voorbeeld. We vervolgen onze weg, en zien even later op een open plaats in het bos een stenen beeld. Dit beeld is opgedragen aan Toos Goorhuis en Bertje Jens,  de iniatiefneemsters van het Pieterpad. We lopen het bos uit tot het Oranjekanaal, en lopen richting Schoonoord.
We zullen overnachten bij Magda Ziengs, Tramstraat 14, in Schoonoord. Ze is er niet maar aan de telefoon zegt ze hartelijk dat we gewoon naar binnen mogen gaan. Maken jullie het je maar gemakkelijk, zei ze.
Het is behaagelijk warm, onze voeten zijn moe. De kamer ziet er gezellig uit,het bed ligt heerlijk zacht. We schrikken wakker, als we een vriendelijke stem horen " zouden ze er al zijn ? " Ik spring haastig m’n bed uit, Nellie komt slaperig overeind. Magda begroet ons hartelijk. Ze heeft vast moeten lachen om onze slaperige gezichten.  S’avonds eten we heerlijk bij de Chinees. Een soort Indische rijsttafel met allemaal lekkere hapjes, het smaakt ons prima. Aan de heldere vrieslucht pinkelen de sterren.
 We begeven ons naar de B&B, de nacht die valt. En een nieuwe dag breekt aan. Nellie kijkt even door het raam naar buiten, de rijp ligt op de blaadjes. Er wacht ons een heerlijk ontbijt.
Daarna trekken we de stoute schoenen aan. De wereld heeft iets winters, de regen van gisteren is uitgekristaliseerd in een witte waas die over, gras,struiken en houten paaltjes een spoor achterlaat. We zetten er flink de pas in, het is koud. Onze adem komt in wolkjes uit ons mond. de lucht is helder. Even later lopen we op een heideveld met wat vennetjes. Spinnenrag betovert ons. We klimmen over een hek, en zien links van ons een biologische boerderij.
Een oude man roept dat we er koffie kunnen drinken, maar we moeten het zelf inschenken. Vanuit Schoonoord hebben we wat lekkers voor onderweg meegenomen.  In een schuur met een houten tafel, en wat kranten ploffen we neer. Voor een euro per bakkie, wat we zelf in een potje moeten doen, warmen we hier even op. Een zwart wit poesje ligt op de kachel, samen met wat lappen, sokken, en zelfs een onderbroek. Bij de deur staat een bordje dat we moeten opletten dat hij niet met ons mee loopt. Er komen nog twee heren, en even later twee dames binnen. Wij besluiten na een blik in de biologische winkel weer verder te gaan. Nog een stuk bos, en daar zien we Schoonloo al liggen. Bij cafe Hegeman nemen we nog een kop Witte Wievensoep met stokbrood en pesto, en we beginnen aan de terug reis. Rond 18.00 uur zijn we op Alexander. Waar we blij worden ontvangen. Een gedichtje word onder m’n neus geschoven. Welkom thuis, in ons huis.Drie leuke dagen weggeweest.Maar dat u thuis komt is een groter feest.

Etappe 6 Coevorden-Sleen 19km

Coevorden-Sleen 19km

Met de trein van 8.41 uur vertrokken we richting Coevorden.In Zwolle stapte we over op de stoptrein richting Emmen.Om 11.15 uur begonnen we onze tocht vanuit Coevorden.Eerst een lekkere cappucino met boltaart om deze dag te beginnen.Om 12 uur begonnen we echt met onze voettocht,via smalle straatjes en door een schitterend park  met prachtige herfstkleuren laten we Coevorden met zijn mooie watertoren achter ons.Onderweg moest toch de poncho uit onze rugzak komen voor een enkele bui.Al wandelend langs het Stieltjeskanaal kwamen we tussen de weilanden met aan weerzijden prachtige boerderijen terecht met een strakke blauwe lucht voor ons,maar aan beide kanden dreigende wolken.Een eindje verder kruisden we het Oude Drostendiep en passeren we een gasstation wat even later uitkomt in het plaatsje Dalerveen.Op de hoek staat een echt "buurtschooltje".Even buiten het dorpje steken we het spoor over en lopen het buurtschapje "Den Hool" binnen.Al snel zagen we de pipowagens van woonwagencamping "Boheems Paradijs".De eigenaar heet ons van harte welkom en wijst "ons" wagentje aan. Een heuse pipowagen met echt "pipo" interieur,echt alles was in "pipo" stijl tot de dekbedden toe.
We verkennen nog even de omgeving en besluiten ergens nog een warme choco te drinken.s’Avonds zetten we heerlijk de kachel aan.Helaas geen TV vannavond,dus vroeg naar bed.
Na een lange nacht scheen de zon al vroeg naar binnen.Het beloofde een mooie dag te worden met af en toe een bui.Rond half 10 verlieten we de woonwagencamping en liepen buurtschap "den Hool"uit.
We staken de rijksweg Hoogeveen-Klazienaveen via een viaduct over.Boven op het viaduct habben we een prachtig uitzicht rondom.
Onder ons racden de vele automobilisten.Wat een verschil.
Onder ons de hectiek van de dag.Op het viaduct twee wandelaars die genoten van de ultieme rust en weidsheid.Dit is pas genieten.Ook dit is Nederland maar doet niet Drents aan.Al spoedig kwamen we bij het Ermerzand.Bij het dorpje Erm stond een bord met de Pieterpadroute, leuk om een foto van te maken.Als snel wandelden we het dorpje Sleen binnen.We zochten een bakker waar we ons zelf heerlijk verwenden.Op de brink eindigde deze etappe.

Etappe 5 Rolde-Schoonlo 19 km

Rolde-Schoonlo 19 km


Na een goede nachtrust, en een verkwikkend ontbijt, verlaten we dit knusse huisje. Het was gewoon te kort voor  maar een nachtje. En ook Rolde, het dorp van Bartje, is nog zo’n plaatsje om terug te komen. Met stevig dicht gestrikte bergschoenen, en een rugzak die ons door zijn gewicht wel rechtop laat lopen, zetten we onze voeten op een pad, wat eens een oud spoor was. In de berm zien we veel gele brem, en andere planten die typerend zijn voor langs het spoor. We doorkruisen kilometers bos zonder ook maar iemand tegen te komen. Onze stemmen weergalmen door het bos. Af en toe zien we een bonte specht schichtig wegschieten. We lopen breeduit op het fietspad.  Een sportieve man laat ons eens goed schrikken. We horen opeens een harde brul dat we aan de kant moeten. Op zijn crossfiets sjeesd hij langs ons heen. We zijn enigzins beduusd. Twee vrouwen in zo’n groot stil bos…. Maar samen staan we sterk. Na enkele kilometers komen we uit op een autoweg. We zijn even in de bewoonde wereld. We lopen het Meindertsveen in, een kronkelig pad langs wat plassen. Na de  rechte lange bospaden is dit een welkome afwisseling. De zon breekt door en we genieten even op een bankje. Eigenlijk is de derde dag het fijnst om te lopen, je bent dan lekker ingelopen, en geen afstand lijkt te ver. Nellie en ik lopen over een wildrooster. Links van ons ligt een heideveld.  Een stel Schotse hooglanders slaat ons nauwlettend gade. Ik probeer ze te lokken met wat sultana’s. De stoerste treed al schoorvoetend wat dichterbij. De puntige hoornen, en de enorme omvang zorgen ervoor dat we ons toch wat voorzichtig opstellen. Maar, hij eet een sultana uit m’n hand. Nellie schiet er wat plaatjes van. Voor een keer zal hij er niets van krijgen, verandering van spijze doet eten.  We lopen het bos uit, en wandelen verder over een verharde weg. De regen valt ineens met bakken uit de hemel. We rennen naar een loopstal die openstaat. Geen boer te bekennen, maar ook zeker geen zon,dus lopen we verder. Van stilstaan in de  regen krijg je het koud. Onze spieren moet en soepel en warm blijven. Via de Schoonlooer strubben ( een smalle strook bos tussen twee akkers ) leid een pad ons naar Schoonloo. We kijken hoe laat de bus gaat, en nemen bij cafe Hegeman een lekkere uiensoep. We reizen terug via een flinke omleiding. In de trein zijn we moe maar voldaan. Thuis vliegen er allemaal armpjes om ons heen. Het was heerlijk om er even uit te zijn, maar ook heerlijk om weer thuis te zijn.

Etappe 4 Zuidlaren-Rolde 16km

Zuidlaren – Rolde 16km

Rond de klok van 7 uur werden we gewekt door de vogels in de tuin.Tussendoor hoorde we het zachte tikken van de regen.Na een heerlijke douche werden we om 8.15 aan het ontbijt verwacht.Door het thuisfront werden we op de hoogte gehouden over het weer via buienradar. Na het eten namen we afscheid van fam vd Sluis en vertrokken richting Rolde.Al snel moesten we toch onze poncho’s gebruiken. Eerst door Zuid-Laren,bekend om zijn paardenmarkt.We verlieten Zuid-Laren via het terrein van psychiatrische kliniek Dennenoord,welke trouwens prachtig gelegen is .Al snel staken we via een supersmal bruggetje de Drentse Aa over. Het landschap veranderde in heide-achtig gebied.Gelukkig begon het alweer wat droger te worden en de zon probeerde er doorheen te breken.Bij het Balloerveld aangekomen begon het weer te regenen en konden heerlijk schuilen bij een frietkraam.Met poncho en pet liepen we het Balloerveld op,een heideveld waar zo hier en daar wat bomen staan.We staken dwars over en wanneer we het einde bereikten zagen we de toren van Rolde al liggen en enige tijd later liepen we Rolde zelf binnen met het standbeeld van "Bartje"aan onze linkerhand.Al snel vonden we ons boederijtje het "Veldhoes".Hartverwarmend werden we verwelkomd en mochten we "ons" knusse huisje bekijken.We gingen nog even het dorp Rolde verkennen en al snel kwamen we bij de kerk.Deze 15e eeuwse kerk had vroeger een belangrijke functie,er werd nl recht gesproken.

De kerk was nu open en we liepen naar binnen,maakte foto’s van de schitterende glas in lood ramen.De akoestiek was erg mooi en Tabitha stelde voor om wat te zingen in het koor van de kerk.Het klonk erg mooi.Na een kwartier hoorde we wat gerommel aan de deur en even leek het er op of de deur op slot ging.Plotseling ging aan de zijkant van de kerk de deur open en verscheen de koster in de deuropening.Zouden ze op het geluid zijn afgekomen??We schreven wat in het gastenboek en vertrokken naar de Chinees voor een lopend buffet om onze hongerige magen te vullen.

Daarna besloten we om even bij de hunebedden te gaan kijken die achter de kerk lagen en verwonderde ons er over hoe ze vroeger de stenen op elkaar gekregen hebben.We genoten we van de ondergaande zon en de prachtige luchten.Moe maar voldaan liepen we weer terug naar ons boerderijtje.

Etappe 3 Groningen- Zuidlaren 21km

Dag 3 Groningen – Zuidlaren 21 km

 Vanmorgen al vroeg afgereisd naar Groningen. Vandaag gaan Nellie en ik verder met de derde etappe. 21 km liggen er voor de boeg. Om 10.00 uur komen we op het station in Groningen aan. Het is er een en al levendigheid. Rennende mensen, wat slaperige uitgezakte gezichten. Daar hebben wij geen last van, onze benen kriebelen, en we zijn opgestaan met een goed humeur. We verlaten met een overheerlijk pistoletje zalm het station, en zetten er de pas in.
Zigzaggend lopen we Groningen al spoedig uit. Links van ons ligt het Hoornse diep, met wat woonboten, en een afgemeerde tjalk. Het rechte pad maakt plaats voor wat meer bochten, en water en weg kronkelen langs de Hoornse plas en het Paterwoldse meer. We passeren de molen De Helper en een klein sluisje. Even later zie ik een mannetje goudvink, wat een fraaie vogel is dit.
 Al lopend zien we de mooiste dingen. We verwonderen ons er echt over. Tijdens de lunch, vlakbij bij het spoor, zien we opeens een grote kever. Het blijkt een meikever te zijn. Ook hangen er allemaal rupsen aan zijden draadjes aan de bomen. Het ziet er wonderlijk uit. We lopen een stukje langs de snelweg op, en het leven raast aan ons voorbij. Gelukkig schieten we snel naar links een stukje bos in, en lopen tussen wat meertjes door, naar de rand van Haren. Het landschap wordt liefelijker.De zon schijnt nog steeds. Buienradar voorspelde niet veel goeds, en in het Zuiden schijnt het te plenzen. We stellen man en kinderen gerust. Wij genieten van deze zonnige dag.
Verharde paden gaan over in zandwegen, en schelpenpaadjes trekken onder onze voeten voorbij. Buiten Haren is een gezellig restaurant. In de gelagkamer drinken we een kop Wienermelange. Een  grote hond drinkt er al slobberend zijn bak water leeg. De kamer is hooguit 4 X 4, en hangt vol met allerlei prullaria, een rommelig, maar vooral gezellig geheel.  Verder gaat ons pad. Weldra passeren we de grens met Drenthe.  Ook Zuidlaren komt in het verschiet. We zien het eerste hunebed. Even later in Zuidlaren aangekomen zoeken we onze B&B. De jonge eigenaar komt na een tijdje met een rood hoofd aan de deur. Naast dat wij er  zouden slapen, zullen er ook 10 bouwvakkers overnachten. Misschien kunnen we beter bij zijn ouders gaan slapen. De heren schijnen rond het nachtelijk uur nogal luidruchtig te zijn… en nou zijn Nellie en ik niet zo verschrokken, maar morgen is het weer vroeg dag. We vinden het een prima plan.  De eigenaar verontschuldigd zich enkele malen, maar wij zijn zo flexibel….. We kunnen er wel hartelijk om lachen. Het huis van zijn ouders ligt in een rustig wijkje. De bungalow word omgeven door een fraaie tuin www.detuinvanzuidlaren.nl
 In de tuin worden we verwelkomt door een groenling. De vrouw des huizes ontvangt ons met koffie. We mogen op zolder slapen. Even een tukkie doen. Als we ons opgefrist hebben, eten we in Zuidlaren een hapje bij de Gouden Leeuw. We kijken uit op de paardenmarkt. Het was een mooie wandeldag. In onze B&B drinken we nog wat. We sluiten de dag af. Het begint zachtjes te regenen. De regen tikt ons in slaap. Morgen vast poncho’s aan, zeggen we nog tegen elkaar.