Het Pieterpad

Het Pieterpad is met 490 km het langste Lange-Afstands-Wandelroute(LAW) van Nederland. Het pad begint in Pieterburen in Noord-Groningen en eindigt op de Sint-Pietersberg in Zuid-Limburg. In oktober 2006 zijn wij (Tabitha en Nellie) begonnen met de eerste 2 etappes en we hebben de smaak goed te pakken.

donderdag 17 mei 2007

Etappe 3 Groningen- Zuidlaren 21km

Dag 3 Groningen – Zuidlaren 21 km

 Vanmorgen al vroeg afgereisd naar Groningen. Vandaag gaan Nellie en ik verder met de derde etappe. 21 km liggen er voor de boeg. Om 10.00 uur komen we op het station in Groningen aan. Het is er een en al levendigheid. Rennende mensen, wat slaperige uitgezakte gezichten. Daar hebben wij geen last van, onze benen kriebelen, en we zijn opgestaan met een goed humeur. We verlaten met een overheerlijk pistoletje zalm het station, en zetten er de pas in.
Zigzaggend lopen we Groningen al spoedig uit. Links van ons ligt het Hoornse diep, met wat woonboten, en een afgemeerde tjalk. Het rechte pad maakt plaats voor wat meer bochten, en water en weg kronkelen langs de Hoornse plas en het Paterwoldse meer. We passeren de molen De Helper en een klein sluisje. Even later zie ik een mannetje goudvink, wat een fraaie vogel is dit.
 Al lopend zien we de mooiste dingen. We verwonderen ons er echt over. Tijdens de lunch, vlakbij bij het spoor, zien we opeens een grote kever. Het blijkt een meikever te zijn. Ook hangen er allemaal rupsen aan zijden draadjes aan de bomen. Het ziet er wonderlijk uit. We lopen een stukje langs de snelweg op, en het leven raast aan ons voorbij. Gelukkig schieten we snel naar links een stukje bos in, en lopen tussen wat meertjes door, naar de rand van Haren. Het landschap wordt liefelijker.De zon schijnt nog steeds. Buienradar voorspelde niet veel goeds, en in het Zuiden schijnt het te plenzen. We stellen man en kinderen gerust. Wij genieten van deze zonnige dag.
Verharde paden gaan over in zandwegen, en schelpenpaadjes trekken onder onze voeten voorbij. Buiten Haren is een gezellig restaurant. In de gelagkamer drinken we een kop Wienermelange. Een  grote hond drinkt er al slobberend zijn bak water leeg. De kamer is hooguit 4 X 4, en hangt vol met allerlei prullaria, een rommelig, maar vooral gezellig geheel.  Verder gaat ons pad. Weldra passeren we de grens met Drenthe.  Ook Zuidlaren komt in het verschiet. We zien het eerste hunebed. Even later in Zuidlaren aangekomen zoeken we onze B&B. De jonge eigenaar komt na een tijdje met een rood hoofd aan de deur. Naast dat wij er  zouden slapen, zullen er ook 10 bouwvakkers overnachten. Misschien kunnen we beter bij zijn ouders gaan slapen. De heren schijnen rond het nachtelijk uur nogal luidruchtig te zijn… en nou zijn Nellie en ik niet zo verschrokken, maar morgen is het weer vroeg dag. We vinden het een prima plan.  De eigenaar verontschuldigd zich enkele malen, maar wij zijn zo flexibel….. We kunnen er wel hartelijk om lachen. Het huis van zijn ouders ligt in een rustig wijkje. De bungalow word omgeven door een fraaie tuin www.detuinvanzuidlaren.nl
 In de tuin worden we verwelkomt door een groenling. De vrouw des huizes ontvangt ons met koffie. We mogen op zolder slapen. Even een tukkie doen. Als we ons opgefrist hebben, eten we in Zuidlaren een hapje bij de Gouden Leeuw. We kijken uit op de paardenmarkt. Het was een mooie wandeldag. In onze B&B drinken we nog wat. We sluiten de dag af. Het begint zachtjes te regenen. De regen tikt ons in slaap. Morgen vast poncho’s aan, zeggen we nog tegen elkaar.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten