Ze is fraai gelegen in de Duffelt, het oude buurtschap "Het Zeeland", in de gemeente Millingen aan de Rijn, en tevens onderdeel van het natuurgebied de Gelderse Poort. Achteraf gezien hadden we hier linksaf gemoeten. Onze grote hoeveelheid spraakwater maakt ons minder alert.We wel lopen later parallel aan dit pad over de geasfalteerde weg en komen in het dorpje Leuth. In de plaatselijke spar kopen we wat proviand en lopen het dorp uit. Langs een grote appelboomgaard over hekken en door drassige weilanden bereiken we via een oude slagboom het Duitse dorp Zyfflich. Het ziet er uitgestorven uit. Het enige restaurant is nog gesloten en we lopen achterom om te kijken of we wel een toilet kunnen vinden. De achterdeur is open en een toilet lonkt om de hoek. Ik voel me een beetje een insluiper maar de nood is hoog. Onopgemerkt en opgelucht verlaten we beiden het pand en wandelen Zyfflich uit. We kijken uit op de Duivelsberg en voordat we die gaan beklauteren nemen we eerst wat brandstof tot ons. Verzadigd en verkwikt beginnen we aan onze klim. Het steile pad ligt bezaaide met tamme kastanjes. De vele tamme kastanjes in het bos zijn afstammelingen van de bomen die hier eens door de Romeinen zijn aangeplant voor de voedselvoorziening. Nellie verzamelt een zak vol voor thuis. We komen uit bij restaurant de Duivelsberg. Wij zitten in alle rust op het overdekte terras en net als we zitten barst er een flinke hoosbui los. We drinken een kop verse muntthee en de pannenkoek die we voorgeschoteld is de lekkerste die we in jaren hebben gegeten. Gezinnen en kinderfeestjes komen af en aan. We slaan het herkenbare schouwspel glimlachend gade. Krijsende kinderen die niet mee uit de speeltuin willen en een moeder die een potje staat te huilen omdat haar kleine spruit zich als een soort monster gedraagt. Het liefst was ik op haar afgestapt en had gezegd: het komt goed. Ooit komt ze daar zelf achter en zit ze net als ons ontspannen op een terras. De zon laat zich weer volop zien en we dalen het pad af. De omgeving is adembenemend. Vergezichten, heuvels en dalen percelen bos en Limousin-koeien geven het landschap een Frans aanblik. De dreigende wolken worden waarheid in het bos. Het dichte bladerdak beschut ons tegen een pittige bui.
We zwaaien hem vriendelijk gedag en lopen de laatste
kilometers richting Groesbeek. De bus en trein brengen ons weer naar de drukke
Randstad. Onderweg valt de regen met bakken uit de hemel. Wij zitten droog.
Wegens onderhoudswerkzaamheden aan het spoor rijd de trein niet verder dan
Gouda. Onze taxi voorzien van privéchauffeurs in vorm van Leander en Henk staan
voor ons klaar. We zijn hun zeer dankbaar. Een mooie afsluiting van twee
heerlijke wandeldagen.